Column
AIRPORT 007 by Mo 007
“What’s in a name”?
Ooit stilgestaan bij de symboliek van namen?
Als check-in agenten krijgen we daar overvloedig de kans toe.
De eerste passagier die zich bij me aanmeldt op rij 5 draagt gracieus de naam Mr. Good. Smetteloos wit hemd, stralend witte tanden, perfect geschoren, gemanicuurde handen. Ik durf erop te wedden dat hij zich nooit een bad-hairday toestaat. Plagend vraag ik hem of het niet saai is van altijd ‘good’ te zijn. Maar, bang van ‘bad’ begrijpt hij beleefd de dubbele bodem niet.
Na enige uren van onopvallende namen, word ik verrast door een Spaanse dame gekroond met de voornaam Amor. Haar uitstraling vertelt me echter dat zelfs zulk een naam je niet spaart van liefdesperikelen. Wat later bevestigt ze me ook dat haar ‘amor’ met de noorderzon is verdwenen en haar triest met haar achternaam alleen liet.
Na de lunch krijg ik madame Valentine, epouse de messieur Le Curez, aan de balie. Ze vuurt priemende woorden op me af, zoals cupidootjes doen met hun pijlen, maar dan met een ander effect. Mogelijk een verdwaald pijltje, bedenk ik als ik de man bekijk en voelt ze zich rouwig omdat ze haar naam heeft moeten afstaan na haar huwelijk. Reflecterend daarover daagt een uitspraak van Johnny Depp in me op, die ooit zei dat hij zijn, geliefde Vanessa Paradis haar kostbare naam niet wou afnemen. En alsof mijn gedachten om feedback hierover vragen, krijg ik daarop een Deense man bij me aan de balie die de familienaam van zijn vrouw op zijn paspoort draagt. Blijkbaar kunnen mannen in Denemarken kiezen om de naam van hun vrouw aan te nemen na het huwelijk!
Maar, als het gaat om een naam als die van de laatste passagier van de dag, zou ik maar al te graag de mijne inruilen:
Mr Love, een charmante Engelsman, die duidelijk tevreden is over het verloop van zijn dag.
‘Wow, Mr Love! Finally we meet!’ scherts ik blij.
Glimlachend antwoordt hij: ‘ People only meet me once’.
‘I feel honoured’ en ik overhandig hem zijn boardingpas. Hij is al een paar stappen van me verwijderd , wanneer hij zich omdraait en me toezoemt :
‘I hope we meet again.’
Nazinderend van deze toch wel opmerkelijke namen, herinner ik me een voorval aan de gate van enkele maanden geleden, waarbij een passagier me met een boos gezicht op mijn borstzakje wees:’ what kind of a name is that : ‘Fightcare’ ??!! In zijn felheid had hij de letter ‘L’ gemist.
Ter plekke vond ik uit : ‘Well, Sir, we fight for your care, to make it more ‘light’ for you on your flight handled bij fLightcare !”
AIRPORT 007 by Mo 007
“What’s in a name”?
Ooit stilgestaan bij de symboliek van namen?
Als check-in agenten krijgen we daar overvloedig de kans toe.
De eerste passagier die zich bij me aanmeldt op rij 5 draagt gracieus de naam Mr. Good. Smetteloos wit hemd, stralend witte tanden, perfect geschoren, gemanicuurde handen. Ik durf erop te wedden dat hij zich nooit een bad-hairday toestaat. Plagend vraag ik hem of het niet saai is van altijd ‘good’ te zijn. Maar, bang van ‘bad’ begrijpt hij beleefd de dubbele bodem niet.
Na enige uren van onopvallende namen, word ik verrast door een Spaanse dame gekroond met de voornaam Amor. Haar uitstraling vertelt me echter dat zelfs zulk een naam je niet spaart van liefdesperikelen. Wat later bevestigt ze me ook dat haar ‘amor’ met de noorderzon is verdwenen en haar triest met haar achternaam alleen liet.
Na de lunch krijg ik madame Valentine, epouse de messieur Le Curez, aan de balie. Ze vuurt priemende woorden op me af, zoals cupidootjes doen met hun pijlen, maar dan met een ander effect. Mogelijk een verdwaald pijltje, bedenk ik als ik de man bekijk en voelt ze zich rouwig omdat ze haar naam heeft moeten afstaan na haar huwelijk. Reflecterend daarover daagt een uitspraak van Johnny Depp in me op, die ooit zei dat hij zijn, geliefde Vanessa Paradis haar kostbare naam niet wou afnemen. En alsof mijn gedachten om feedback hierover vragen, krijg ik daarop een Deense man bij me aan de balie die de familienaam van zijn vrouw op zijn paspoort draagt. Blijkbaar kunnen mannen in Denemarken kiezen om de naam van hun vrouw aan te nemen na het huwelijk!
Maar, als het gaat om een naam als die van de laatste passagier van de dag, zou ik maar al te graag de mijne inruilen:
Mr Love, een charmante Engelsman, die duidelijk tevreden is over het verloop van zijn dag.
‘Wow, Mr Love! Finally we meet!’ scherts ik blij.
Glimlachend antwoordt hij: ‘ People only meet me once’.
‘I feel honoured’ en ik overhandig hem zijn boardingpas. Hij is al een paar stappen van me verwijderd , wanneer hij zich omdraait en me toezoemt :
‘I hope we meet again.’
Nazinderend van deze toch wel opmerkelijke namen, herinner ik me een voorval aan de gate van enkele maanden geleden, waarbij een passagier me met een boos gezicht op mijn borstzakje wees:’ what kind of a name is that : ‘Fightcare’ ??!! In zijn felheid had hij de letter ‘L’ gemist.
Ter plekke vond ik uit : ‘Well, Sir, we fight for your care, to make it more ‘light’ for you on your flight handled bij fLightcare !”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten