In Feng Shui context wordt de woning gezien als ons tweede lichaam en dus een reflectie van wie we zijn. Ik heb moeite met in de spiegel te kijken momenteel. Krampachtig probeer ik wat orde te houden op de werf en in de kamers want rommel brengt onrust. Ik glans echter niet in mijn rol van Sneeuwwitje. De zeven dwergen in deze realiteit lijken meer op reuzen met zevenmijlslaarzen aan. De wanorde swingt de pan uit en op de toiletten swingt de poep de pot uit.Gasten worden nu aan de lopende band gedropt in ons pension. Ze verwachten een ‘af’ hotel en komen aan op een kartonnen filmset. Blinkende kranen waar geen water uitkomt. Flatscreens met vierhonderd kanalen die enkel ‘film noir’ tonen. Ik had ze misschien beter een kaartje verkocht voor Universal Studio’s. Het is maar welke verwachting je schept.
Schuldgevoel over de erbarmelijke omstandigheden doet ons de benen onder ons lijf lopen om de gasten hun grillen in te willigen. Ik voel mij een marionet aan touwtjes. De Geppetto in mij werkt aan een bevrijdingsplan voor Pinocchio. Langzaam breken mijn bedieningskoorden één voor één. De nieuwe gasten knippen het laatste touw door.
We serveren lauwwarme couscous met gegrilde halumi kaas. Een recept waarvan we vinden dat het aansluit bij onze originele kamer. In een maansfeer past toch geen stoofvlees met friet? De lange gezichten verraden dat het niet bevalt. Hij wil vlees en zij wil ‘iets’ warms.
We breken ons hoofd om een nieuw gerecht te toveren in één twee drie. “Een appeltje in de oven?” fluistert de heks uit Sneeuwwitje me stout in. The witch verleidt the bitch in mij. Wanneer ook onze tweede poging niet in goede aarde valt, trommel ik Humoronica op en geniet in gedachten van mijn humorscenario .‘‘U wil iets warms juffrouw?” Glimlachend sla ik een deken om haar heen en serveer een warmwaterkruik. Wraak is zoet maar hoeft niet giftig te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten